kafamı kurcalayan abuk subuk düşünceler hezeyanında, nazarımı sıklıkla itip kakan bir merak unsurudur bu dostlar...

bak şimdi atasözü diye bir şey var değil mi? ata-sözü... bir konu hakkında konuşurken biri çıkıp diyor ya hani, "ne demiş atalarımız, sakla samanı gelir zamanı!"... hımm evet bravo, bilgelik, erdem, tecrübe, görmüş geçirmişlik...hımmm!

sen gel bakayım benle bi şöyle 200 yıl geriye, sen sen, sakla samanı diyen.. hah gel bakiim... ben sana işin aslını anlatayım...

recep ağa: lan niyazi, niye yığmışın oğlum samanları çeşmenin oraya, gaffur emmin hep kızmış, seni aranıyo...
niyazi:ağam ben naapiim o kadar samanı, gece vakti yüklendim atıverdim boş yer diye... biliyon benim hayvanlar hastalıktan telef oldu hep...
köyün delisi ilhami: eheh inek, ehehe telef telef efelek!
recep ağa: sus lan deli... tööbe... oğlum saçma saçma iş yapma, yığ senin evin arkasına, ne zararı var sana, bi gün lazım olur..
niyazi: valla illalah dedim ağam, uğraşamam onlarla
köyün delisi ilhami: illalla lal lal laaa telefek!
recep ağa: bence o samanları sakla, zamanı gelir icap eder üzülürsün...
köyün delisi ilhami: sakla samanı gelir zamanı... eheh... inek tefelek illlalllaaa!
recep ağa: eheh ulan deli, ne adamsın...

aha buyur! hani oğlum nerde ata.. ata nerde...
bu olaydan 2 ay sonra bambaşka bir ortamda, birikim yapmak ile alakadar ama bu yaşanandan bağımsız bir konuda konuşulurken, niyazi uyanığı, alıp bu lafı kendi özdeyişiymiş gibi satıyor... ondan ekrem alıyor, ordan osman aparıyor, o hanımına söylüyor, zeliha'ya zaten bir laf söyle bütün köy duysun... sonra ne oluyor? "kim dedi bu lafı ilk" boşluğu yaşanıyor... kim dedi... belli değil... sonuç?... al sana bir ata-sözü'nün anatomisi...

şimdi elimizdeki bu veri üzerinden yola çıkarak düşünürsek...arkadaş ortamında, dost meclisinde sarf edilen özgün bir aforizmanın, berke'den melis'e, ordan tuğcan'a, ondan sevgilisi ilayda'ya zıplayabileceği (ki ilayda'ya zaten bir laf söyle bütün facebook duysun) ve en sonunda sahipsiz bir hal alabileceği, bir de üstüne bundan 150 yıl sonra ata-sözü diye literatüre geçebileceği ihtimali sizce çok mu düşük... ben şahsen nice sözler duydum ki 100 yıla kalmaz atasözü... garanti diyorum ya!

bir de ne garip aslında, düşünsene senin sırf geyik olsun diye ortaya attığın bir cümleyi, pekala oğlunun/kızının torunu arkadaşına satabilir şu şekilde... "ne demiş atalarımız?".. ne atası lan büyük dedenim ben senin afacan! yazık lan çocuğa, nerden bilsin ilhami'yi, tuğberk'i...

sözlerimiz atasözü olacak, bizler'de ata olacağız... ona göre ayağınızı denk alın... boş konuşmayın canlar!